Coen Cuijpers

Woensdag 21 september presenteer ik mijn allereerste dichtbundel: 'Zwerver zonder wekker'

Pumbo heeft zojuist de druk gestart van mijn allereerste dichtbundel: Zwerver zonder wekker.

De bundel, die verschijnt op 19 september 2022! Het bevat zestig gedichten die een kwetsbare blik werpen op de ongelooflijke avonturen in twee jaar rondreizen met mijn hart. Binnen die twee jaar rende ik voor de liefde naar Zweden, schreef ik een boek, couchsurfte ik een maand lang én ontmoette ik heel veel lieve katten. Een reis waarin ik ook veel moeilijke momenten kende en twee goede vrienden verloor. Toch vond ik altijd weer een weg, ook dikwijls dankzij heel veel fijne vrienden.
Ik ben zo ongelooflijk trots op het resultaat! De bundel is af, het is écht waar! En ja, het is doodeng om zoveel van mezelf te laten zien. Maar het mág met zevenmijlslaarzen de wijde wereld in!

Vandaag waag ik de sprong in het diepe! Met 73 gedichten op zak vertrek ik naar de randstad. Daar wil ik ze op podia voordragen. Andere mensen ontmoeten. De zenuwen reizen met me mee.

Het past. De gedichten beslaan een periode van twee jaar reizen, en gaan vaak over reizen en twijfel. Zo beleef ik de gedichten en het onzekere van het rondreizen opnieuw. En zo kan ik de gedichten juist onderweg laten lezen, toen ze vaak bij me binnenkwamen. Zo wordt het voor mij een avontuur, en komen de gedichten meer tot leven!

Randstad dus, want ik weet nog niet waar ik precies naartoe ga. Het gevoel zegt Amsterdam of Den Haag. Na ruim een jaar stuur ik mijn eerste verzoeken voor couchsurfing. Het onbekende is de komende weken mijn kompas, verwondering mijn gids. Ik ga het beleven.

Dat beleven doe ik met zo weinig mogelijk spullen. Belangrijk reisgezelschap is het boek van Jonker, de enveloppen met gedichten en de horizonkaarten van Bruno van den Elshout. Weer zorgt hij voor inspiratie door met zijn aanstaande boek rond te reizen. En zo kan ik ook nog kaartjes versturen als ik reis.

Tot slot gaat het laatste boek over mijn hardloopreis van geluk mee. Het gaat bestemming vinden bij goede vriend Bernard, waar ik dan meer bij in de buurt ben.

De volgende stop is Leeuwarden. En Brel zei het al: voor wie wacht, komt alles te laat. Ik ga ervoor, en laat mijn hart spreken via het geschreven woord waar ik zo dol op ben!

Over een paar dagen verlaat ik Rosmalen. En ik ben zo dankbaar. Het is zo grappig om Snoes bijna te horen praten als ze aandacht wil. Vanmorgen leek ze zelfs hallo te zeggen. Ze houdt me ook scherp tijdens het schrijven van het boek. Door me te komen vertellen dat het echt even tijd is voor een pauze. En ik kan altijd naar haar toe om te spelen met haar speelgoedmuisje. Soms vangt ze echte, want ze is snel.

Volharding. Een woord dat voortkomt uit de creatiespiraal van Marinus Knoope. Geloven staat ermee in verbinding. Geloven in de dingen die je maakt.

Ik voelde me altijd al een beetje anders. De eerste zin van mijn boek over de hardloopreis van geluk. Ik leer van schrijvende vrienden dat het een proces is. Een onbekende reis, aan verandering onderhevig. Ik lees de zin nog eens. En nog eens. Voor nu klopt ie.